तीरथ सो मेरे मन भाई ।
जहाँ मिट गयी दुआई || टेक ||
सदा शांन्त मंदीर बिराजे ,
ज्ञान के घट सुखदायी ।
वाजत ताल खुले आतमकी ,
अनुभव दर्शन पाई ॥ १ ॥
जामे रहत पुजारी हरदम
पूरण प्रेम समाई |
जले दीप , फूल चढे प्रभू ,
रहत प्रसन्न सदाही ॥ २ ॥
तुकड्यादास गुरुका प्यारा ,
ऐसो तीरथ जाई ।
ऊँच नीच जहाँ रहे समाना ,
भेद , अभेदा नाही ॥ ३ ॥
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा